“เหมาสุ่ยเสนอตัวเอง”
เหมาสุ่ยทำงานที่ผิงหยวนจวิน
3 ปีแล้ว แต่ว่ากลับถูกมองข้าม มีอยู่ครั้งหนึ่ง
สถานการณ์ของรัฐจ้าวกำลังตกอยู่ในอันตราย
มีความต้องการกำลังคนช่วยเหลือจำนวน 20 คน
ทหารที่ราบได้เลือกเหลือคนที่จะไปช่วยเหลือรัฐจ้าว เลือกแล้วเลือกอีก แต่ขาดอีกหนึ่งคน
คนว่างงานอย่างเหมาสุ่ยก็ได้เสนอตัวเอง บอกว่าตัวเองนั้นคือสว่านที่ถูกเก็บไว้ในถุง
สามารถส่องแสงออกมาเมื่อไหร่ก็ได้ ทหารราบรู้สึกสงสัย
แต่ว่าก็ได้ตอบตกลงเขาไป
พอไปถึงรัฐฉู่
ทหารราบและกษัตริย์รัฐฉู่ได้ปรึกษาหารือเรื่องการส่งทหารเข้าช่วยเหลือรัฐจ้าว แต่ว่ากษัตริย์รัฐฉู่ไม่เห็นด้วย
เหมาสุ่ยรู้สึกว่าเวลาไม่เคยคอยใคร
มือหนึ่งถือดาบพุ่งตรงไปเผชิญหน้าต่อกษัตริย์รัฐฉู่
เขาได้พูดเรื่องการใช้ทหารช่วยรัฐจ้าวมีผลดีต่อรัฐฉู่ยังไงบ้าง เขาได้วิเคราะห์ได้ดีเลยทีเดียว
คำพูดของเหมาสุ่ย ทำให้กษัตริย์รัฐฉู่รู้สึกเลื่อมใสอย่างสุดซึ้ง รีบตกลงเรื่องส่งทหารไปช่วยเหลือรัฐจ้าว
สรุป
นิทานสุภาษิตจีนเรื่อง “เหมาสุ่ยเสนอตัวเอง”
อุปมาถึง
การอาสาและเสนอตัวเองโดยไม่ต้องอาศัยคนอื่นและโดยที่ไม่มีใครเชื้อเชิญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น