“เช้า ๓
เย็น ๔”
ในสมัยจั้นกั๋ว รัฐซ้งมีชายชราคนหนึ่งได้เลี้ยงลิงไว้
เขาได้เลี้ยงลิงเป็นจำนวนมากที่บริเวณลานบ้านของเขา พอนานวันเข้า ชายชราคนนี้ก็สามารถสื่อสารกับลิงได้
ชายชราคนนี้ทุกๆเช้าและทุกๆเย็นจะให้อาหารลิงเป็นลูกเกาลัด
ครั้งละ ๔ ลูก สองสามปีผ่านไปเศรษฐกิจของชายชราเริ่มย่ำแย่ลง จำนวนลิงก็เพิ่มจำนวนมากยิ่งขึ้น ดังนั้นเขาก็คิดที่จะเปลี่ยนการให้อาหารลิงจากแปดลูกเป็นเจ็ดลูก ดังนั้นชายชราก็ได้ปรึกษากับพวกลิงเหล่านั้นว่า
“นับจากวันนี้เป็นต้นไป ตอนเช้าข้าจะให้อาหารพวกเจ้า ๓ ลูก ตอนเย็นให้เหมือนเดิมคือ ๔ ลูก
พวกเจ้าจะเห็นด้วยหรือไม่”
พอพวกลิงได้ยินเช่นนั้น รู้สึกว่า
เอ้ทำไมตอนเช้ามันน้อยไปหนึ่งลูก
ก็ต่างพากันเอะอะโวยวาย กระโดดโลดเต้นไปมา ด้วยความไม่พอใจ ชายชราพอเห็นว่าพวกลิงเหล่านั้นต่างพากันไม่พอใจ ก็รีบกลับคำเป็น “งั้นเอาแบบนี้ ตอนเช้าข้าจะให้อาหารพวกเจ้า
๔ ลูก ตอนเย็นให้ ๓ ลูก แบบนี้พอใจหรือยัง”
พอพวกลิงเหล่านี้ได้ฟัง ก้เข้าใจว่าตอนเช้าอาหารเพิ่มจาก ๓ ลูก เป็น ๔
ลูก เหมือนแต่ก่อน
ต่างพากันกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
นิทานสุภาษิตจีนเรื่อง “เช้า ๓ เย็น
๔” สอนให้รู้ว่า นี่เป็นวิธีหลอกลวงอย่างหนึ่งแต่ต่อๆมาได้ใช้เป็นคำอุปมาว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงกลับไปกลับมาอยู่เสมอ
เอาแน่เอานอนไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น